Hayatımıza sessizce giren varlıklar olur kimi zaman, kimi zaman da en derin izleri bırakırlar. Tanıştığımız o ilk gün hala zihnimde. Minik kanatlarınla uçuşun, gözlerindeki o merak duygusu ve benim yüreğimdeki o huzur… 

Olmadığını bilmek ise yüreğimde hüzünlü bir sızıya dönüşüyor. 

O küçük bedeni hayatıma öyle büyük anlamlar kattı ki, bedenlerin küçük ama varlıklarının  büyük olduğunu öğretti. 

Çünkü onun küçücük kalbi tüm evreni sevgiyle dolduracak kadar büyüktü. Sadece kafeste değil, ruhumun en tenha köşelerinde uçuyordun sen her defasında. Kanatlarının çırpışı, hayatın en saf halini hatırlatıyordu bana. Sevgi, sadelik ve özgürlük… 

Artık benim o minik dostum yok. Her sabah cıvıltılarını beklediğim o anlar, şimdi derin bir boşlukla yankılanıyor. Aramızdaki o bağı sonsuza dek koruyacağım. Çünkü sevgi, mekân ve zamandan bağımsız bir bağdır.

Bir kuşun kanadındadır belki hayallerimizin gücü, belki de sonsuzlukta. Şu anda başka diyarlarda uçuyorsundur belki, başka yürekleri neşelendiriyorsundur. Bil ki senden arda kalan o boşluk sadece bir eksiklik değil, dolup taşan güzel anıların bir hatıra sandığı…

Sen küçük dostum her şey için çok teşekkür ederim. Kanat çırpışlarınla bana ne kadar çok şey öğrettin asla unutmayacağım. Gökyüzüne her baktığımda benim için daha anlamlı olacak, çünkü gökyüzü artık seninle daha güzel.