Filistin, yalnızca bir coğrafi bölge olmaktan öte bir varoluşu ifade etmektedir. Yıkılmış yapılar arasında yalnızca binalar değil; insanlığın vicdanı da orada gömülüdür. Gazze’de her gün bombalar patlıyor, çocuklar enkazdan oyuncaklarıyla değil, cansız bedenleriyle çıkarılıyor.

Hastaneler yaralılarla dolup taşarken, tıbbi malzeme eksikliği hekimleri çaresiz bırakmakta. Açlık, susuzluk ve göçün acısı her sokakta duyulmakta.

Ancak bu haykırışlar yalnızca işgale değil; dünyanın utanç verici sessizliğine de yönelmekte. Çünkü dünya üzerindeki büyük güçler, kınama ifadelerini sıralarken, aynı zamanda silah tedarikinde bulunmakta ve barış görüşmelerini etkin bir şekilde gerçekleştirerek yalnızca göstermelik bir çaba sergilemekte. İsrail hükümeti, Gazze'de kalıcı kontrol stratejilerini ortaya koyarken, Batı Şeria'da demografik değişiklikler yapma yönündeki adımlarını hızlandırmaktadır. "Filistin devleti doğmayacak" sözleri, yalnızca Filistinlilere değil, tüm insanlığın adalet arayışına bir darbe gibi etki etmekte.

Oysa Filistin meselesi siyasi bir konu olmaktan çok, insanlığın son sınavıdır. Açlıkla boğuşan bir çocuğun gözleri, sadece yerel siyasetin değil, tüm dünyanın sorumluluğunu da çağrıştırıyor. Bugün Gazze'de kaybedilen her can, sessizliğimize mal oluyor.

Diplomatik hamleler, ateşkes çağrıları, barış planları... Bunların hepsi boş birer kâğıttan ibaretler, sahadaki acıyı dindirmediği sürece bu hep böyle sürecek. Gerçek cevap, adalet ve vicdanın siyasetin önüne geçtiği gün başlayacak.

Filistin meselesi insanlığın utancıdır. Dünya bu utancı görmezden gelmeye devam ederse sadece Filistin kaybolmayacak; insanlığın onuru da kaybolacaktır.